افسردگی زندگی و عملکرد افراد را دچار اختلال ميکند و دارای دو نشانه اساسی است.
در درجه اول، فرد علاقه و لذتش را نسبت به انجام کارهايی که قبلاً به آنها علاقه داشته است، از دست ميدهد و در حال حاضر هیچ ميلی به انجام آنها ندارد. دوم اينکه، افراد افسرده اميد و انگيزه ی خود را برای ادامه زندگی از دست ميدهند. اختلال در خواب يکی از علائم ديگر افسردگی به شمار می رود بطوريکه ممکن است فرد دچار کم خوابی يا پرخوابی شود. همچنين، فرد ممکن است از نظر اشتها نيز دچار مشکل شود. اختلال اشتها ميتواند هم به صورت پرخوری و هم به صورت بی اشتهايی خود را نشان دهد. يکي از علائم بسيار مهم، از دست دادن اميد و انگيزه است. بعضي از افراد تا حدی دچار بی انگيزگی و نااميدی می شوند که ممکن است دچار افکار خودکشی شوند و در موارد بسيار حاد آن، حتی افراد دست به خودکشی ميزنند. احساس پوچی نيز يکي ديگر از علائم افسردگی به شمار ميرود. در اثر افکار منفی ناشی از افسردگی، فرد احساس ميکنند اصلاً برای جامعه و اطرافيان مفيد نبوده و عملکرد چندانی ندارد.
تشخيص اختلال افسردگی يک مهارت حرفه ای است و حتماً بايد توسط متخصص حوزه سلامت روان صورت گيرد. با اين حال هر زمان متوجه علائم گفته شده در زير شديد، حتماً با يک متخصص مشورت کنيد. زيرا، هميشه پيشگيری بهتر از درمان است.
علائم افسردگی:
• احساس غم و اندوه داشتن
• از دست دادن علاقه برای انجام فعالیتهای روزانه
• تغییر در اشتها (افزایش و یا کاهش اشتها)
• تغییر در ساعات خواب (کاهش و یا افزایش ساعات خواب)
• از دست دادن انرژی و افزایش خستگی
• احساس بیارزشی و یا گناه
• عدم تمرکز و یا تصمیمگیری
• تصمیم به مرگ و یا خودکشی
تهيه و تنظيم: خانم فاطمه سلطانی کارشناس ارشد روانشناس بالينی